In onze huidige maatschappij heerst het verlangen naar perfectie. Perfectie in alle vormen, maten, rangen en standen. Perfectie van de vrouw zelf bijvoorbeeld. Kijk, natuurlijk zou ik het lichaam van een Victoria Secret model willen hebben. Billen van beton en zachte gespierde armen en benen. Ik denk dat mijn man hier ook niet geheel ontevreden mee zou zijn. Moeder Natuur had bij mij iets anders in gedachten. Niet dat ik te klagen heb –absoluut niet-, maar billen van beton is toch net even andere koek. Over koek gesproken, die werk ik voldoende naar binnen, dus dat verklaart ook direct waarom de billen van beton nog niet gerealiseerd zijn. Een week voor de zomervakantie tracht ik dit alsnog te realiseren, zonder gewenst resultaat. Ik verkies 2 weken luieren op mijn strandbedje boven mijzelf in het zweet werken in de plaatselijke sportschool. Keuze snel gemaakt, nietwaar?

Het is jammer dat vrouwen zich meten met een gephotoshopte vrouw op de cover van een magazine. Ja, mijn neus lijkt ook niet op die van Doutzen Kroes, maar ik kan er wel verrekte goed een lekker wijntje mee herkennen (en opdrinken –helaas niet via de neus-). Het maakt me wie ik ben. Niemand is perfect, ook de gephotoshopte mevrouw op de cover niet.

Het is lastig om je als vrouw staande te houden tussen alle ‘verplichtingen’ waar je volgens de maatschappij zogenaamd aan moet voldoen. Niet doen dus, want hoe leuk is een vrouw die oprecht is? Die lacht vanuit tenen en zichzelf accepteert zoals ze is. Ja, makkelijker gezegd dan gedaan. Wie vind het niet heerlijk om zichzelf mooi te laten maken bij de kapper? Natuurlijk blond uit een potje en wat volume erin geknipt. Wie is er nou gezegend met een volle bos haar? Zo ja, dat is dan ook snel afgelopen na een eerste zwangerschap. Een fikse hormoonaanval zorgt ervoor dat je gewoon weer van voor af aan mag beginnen met het sparen van lange, gezonde lokken die iets meer uitstralen dan een dun bosje stro. Hairextensions kunnen de oplossing bieden, wellicht kunt u dan direct extra bijbeunen bij de plaatselijke buurtsuper om zo de kosten te dekken. Houd u tevens van de straat. En uiteraard is het fijn om schoonheidsbehandelingen te ondergaan, zodat je huid er weer stralend en egaal uitziet. Rondlopen als een krentenbol is ook niet alles.

Been there, done that. Iedereen wil er graag mooi en verzorgd uitzien, maar perfectie is te hoog gegrepen. Voor iedereen. Billen van beton al helemaal!

Iedere ochtend beschik ik over de rijkdom dat ik geen wekker hoef te zetten. Een klein jongentje van 2 jaar wekt mij allang voordat de zon de horizon bereikt. Hij stopt niet met huilen voordat ik zijn warme lijfje, gehuld in slaapzak, in mijn armen sluit.

Strompelend waan ik mij een weg naar de keuken en zet de waterkoker aan. Een kopje dampende thee doet vast wonderen. In het holst van de ochtend zit mijn zoon zoetjes te spelen met de autootjes, alsof dit de normaalste zaak van de wereld is.

Ik zet de televisie aan en tot mijn grote verbazing is er een fatsoenlijke programmering. Geen belspellen of eindeloze reclames, maar de Olympische Spelen! Halleluja! Een herhaling van de avond ervoor weliswaar, maar mensen… dit is een cadeautje. Vol enthousiasme begint mijn dag. Nog maar een uurtje wachten en de 'live' programmering start. Over rijkdom gesproken!

Afgelopen week werd ik op de foto gezet door een heuse fotograaf. Aangezien ik sinds kort blog voor mijn werkgever Woonbedrijf en daar een fatsoenlijke up to date foto bij hoort, mocht ik gefotografeerd worden. Niet heel slim om dit de dag na mijn zoons verjaardag te plannen. Ach ja, een beetje foundation en rouge doet wonderen zal ik maar zeggen. Maar hé, hoe lastig is het om 'spontaan' te lachen als je een megalens voor je snufferd krijgt? Een beetje intimiderend was het wel ja. Goed, ik heb mijn 'fruitigste' look opgezet, de kramp in mijn kaken genegeerd en net gedaan alsof ik in de kroeg stond met mijn wijntje. Tsja, toch net even andere koek. Ik moest wel even denken aan professionele modellen die dit dagelijks moeten doen; met je 'Blue Monday' hoofd de hele tijd maar glimlachen alsof er niets aan het handje is, phoe... R.E.S.P.E.C.T.! Ik kreeg halverwege de week al het resultaat onder ogen. Met zeer kritische blik (doen we dat niet allemaal?) bekeek ik deze. De keuze is gemaakt en ik heb ondertussen het bewerkte resultaat mogen aanschouwen. Ik ben gematigd enthousiast ;).

Ook reed ik het halve land door om een vriendinnetje in Kesteren te bezoeken. Met windkracht 10 de snelweg op en met de handen op 10 voor twee achter het stuur. Niet heel sexy, maar ach, met een stationwagen zonder wieldoppen -lees; zwarte gaten- en kind achterin hoef je sowieso niet veel sjans te verwachten. Oh en ik ben getrouwd, klein detail :). Enfin, het was een gezellig middag. Zoonlief speelde met dochterlief van mijn vriendinnetje en samen reden ze rond met roze kinderwagen en roze fiets door de kamer. Vervolgens slikte Pepijn ook nog bijna een homp klei naar binnen, de middag was niet compleet zonder dit voorval.

Mijn sportieve activiteiten voor deze week: ... Do I need to say more? het komt weer mensen, ik beloof het! #watje

Er kwam ook weer een blog uit mijn vingers voor mijn werkgever Woonbedrijf. Op www.werkenbijwoonbedrijf.com vind je deze onder de noemer 'Blog', De blog gaat over 'vakantiedromen'.

Donderdag was het dan zo ver. Na 8 hele weken mocht ik eindelijk weer naar de kapper. Mijn meter uitgroei laten bijwerken en gewoon even he-le-maal niks moeten. Maar helaas moest mijn kapster door omstandigheden de afspraak afzeggen. NEE! Ken je dat gevoel, dan heb je zó toegeleefd naar een bepaald moment (hallo, een kappersmoment! *zen*) en dan gaat het niet door. Boehoe! Ok, ik raapte mezelf bij elkaar en wat bleek, de dag erop had ze alweer een gaatje. Niet in haar salon weliswaar, maar thuis met mijn hoofd ondersteboven in bad. Ach, shit happens sometimes. Het resultaat was er niet minder om.

Afgelopen weekend was ik niet 100% fit, ik was ontzettend moe en mijn maag protesteerde zo af en toe. Zou het gebrek aan Vitamine 'zon' opbreken? We want spring! We hadden een feest op de planning en dat was erg gezellig. Niet heel laat gemaakt in verband met onze oppas van 13, maar dat was op zich ook best wel verstandig. Zondag heb ik dan ook de hele dag op de bank gehangen, maar met de Olympische Spelen op de televisie is dat geen straf. Verslavend is het! Trots op onze Oranje helden!

Fijne week allemaal en nog een weekje mogen we genieten van de Olympische Spelen, hoera!

Soms heb je het gewoon even he-le-maal gehad met de dag. Alles loop in het honderd en je humeur bereikt een dieptepunt. Categorie baaldag, Blue Monday (op een andere willekeurige dag), noem het hoe je het wilt noemen. Leuk is het zeker niet. Uiteraard zijn deze dagen voor iedereen bekend en ook zeker voor mij. Maar soms heb je gewoon heel even een schop onder je kont nodig, de welbekende schop ja!

* Bedenk je wat het nou daadwerkelijk voor zin heeft om je de hele dag zo te voelen en -het ergste van alles- je ook zo te gedragen naar onschuldige cassierès of wildvreemde voorbijgangers. Juist, niets. Het levert jezelf alleen maar meer ellende en boze blikken op. Stop it!

* Soms zijn de dingen zoals ze zijn, hoe stom  en vervelend dat ook is. Wat kun je er op dat moment aan doen? Heb je er invloed op? Nee, zet jezelf er dan overheen. Makkelijker gezegd dan gedaan hoor ik je denken.. Ok, heb jij een andere oplossing? Mocht er wel iets aan te doen zijn, doe het dan ook en stop met piepen. Jaja, soms moet je streng zijn voor jezelf.

* Stop met het zwelgen in zelfmedelijden. Daar wordt niemand beter van. Believe me. Probeer te relativeren, wat is nu precies het probleem?

* Zet een heerlijk muziekje op waar je blij van wordt, wellicht komt al het goeds dan vanzelf op je af! *zen*

* Ga even wandelen, hardlopen, fietsen etc. Beweeg! Lekker naar buiten en je zinnen verzetten. Je zult zien dat de frisse lucht je bedompte hersencellen goed doet. Zuurstof & zon zijn het beste medicijn, aldus mijzelf.

* Denk maar zo: het is weekend! :) Werkt altijd. Fijn weekend!

Lieve bank,

Alias geldverstrekker. Ik heb het hier niet over een uitnodigend exemplaar waar je 's avonds in je Roy Donders huispak op neerploft. Nee, over een statig pand waar je terecht kunt voor al je zaken omtrent het bankieren. Laat dat helder zijn.

7 jaar geleden, in de 'the sky is the limit' periode, kwam ik bij u om een hypotheek aan te vragen. U verwelkomde mij met een plastic glimlach en een kopje dampende koffie. In uw grote kantoor bespraken we mijn tijdelijke contract en u gaf aan dat het geen enkel probleem was om een hypotheek aan te gaan met een zogenaamde 'intentieverklaring'. Manlief ook. we waren begin 20 en iedereen kocht een huis, dus ik ook samen met mijn man. Huren was niet meer van deze tijd, kopen was het helemaal. Op het moment dat je de sleutel in je nieuwbouwwoning stak bracht deze je al meer geld op dan je investering. Aldus de vriendelijke meneer van de bank.

Als warme broodjes vlogen de woningen over de toonbank, dus ik moest er vlug bij zijn. Zo gezegd, zo gedaan. De eerste 'kopers' zagen af van het huis en dus was ik van de wachtlijst geplukt. Ik kocht een nieuwbouwwoning alsof het een kilo suiker was. Of ik daar ook nog een ons worst bij wilde hebben? Ja hoor, die extra financiering voor een badkamer en keuken wilde ik wel, het was tenslotte alleen maar een meerwaarde van mijn woning werd me door u verteld.

Uiteraard was ik zelf onderdeel van alle gesprekken met u. Zag ik de getallen, percentages en berekeningen aan mij voorbij komen. Een onafhankelijk financieel expert liet mij zien dat de uitgekozen hypotheek door u inderdaad de beste beslissing was. Aflossingsvrij, voor de volle honderd procent. U glimlachte als een boer met kiespijn, want u had het vast druk in deze roerige periode. U verlangde vast naar wat rust, even die beentjes op het bureau en online wat bestellingen plaatsen van uw welverdiende bonussen.

Enfin, we dwalen af. Zoals ik u al zei was ik zelf onderdeel van alle gesprekken, maar u -en de maatschappij- hadden ook een erg duidelijke visie en beleid voor ogen. Het was doodnormaal om bovenstaande zaken af te sluiten zonder er ook maar één nacht van wakker te liggen, dus wie deed er moeilijk over? U in ieder geval niet. Jammer dat het nu wel anders is.

Onlangs kwam ik weer bij u op bezoek voor een hypotheekgesprek voor de toekomst. Wellicht kon u iets voor mij betekenen als ik mijn huis met een restschuld zou verkopen, want u was altijd zo vriendelijk en begripvol geweest. Maar niets was minder waar. Opeens werden alle kleine regeltjes uit de kast getrokken en bleek een nieuwe hypotheek met een klein gedeelte restschuld zelfs vrijwel onmogelijk. Beseft u wel dat u net zo hard meegewerkt heeft aan deze gebakken lucht op de huizenmarkt? Nu de markt opeens 180 graden is gedraaid, geeft u zich niet meer thuis. U leek een vriendelijk en betrouwbaar persoon, maar niets is minder waar.

Lieve bank, ik snap dat er vernieuwde regels zijn opgesteld omdat de huizenmarkt simpelweg uit de klauwen liep. Ik snap dat er nieuwe hypotheken zijn opgesteld waarin er verplicht wordt een deel van de financiering af te betalen. Maar lieve bank, aangezien u zelf zo soepel was 7 jaar geleden, kunt u misschien nu ook uw menselijke kant laten zien en die restschuld 'gewoon' mee laten financieren zonder er 50.000 regeltjes en voorwaarden aan te hangen. Het is toch echt niet zo dat ik deze cadeau krijg, ik word er de rest van mijn leven nog aan herinnerd..

Met vriendelijke groet,

Hanneke

(en 1.300.000 andere gedupeerden).