Balansen SVP!

je wilt niet weten hoe vaak mij de afgelopen maand gevraagd is "Wanneer ga je weer bloggen?". Vaak, heel vaak. Daar is natuurlijk helemaal niets mis mee, integendeel. Ik realiseerde mij ook weer even hoeveel mensen mijn blog lazen en volgens mijn huidige statisteken ook nog steeds lezen (ook al heb ik een dikke maand geen digitale pen meer aangeraakt!). Wow, wat een compliment. En wat zonde om er dan niks meer mee te doen. Maar soms is het allemaal niet zo simpel als dat het lijkt, of geldt dat eigenlijk voor alles? Ok, we dwalen af. Wat ik eigenlijk wil zeggen is; je hebt maar één potje energie per dag en soms moet je even 'balansen'.

Dat balansen is nog steeds een moeilijk werkwoord voor mij. Over het algemeen beschik ik over een dosis energie waar je gewoon bang van wordt. Ik spring nog net niet 's ochtends mijn bed uit, maar als mijn linker ooglid zich opent -en deze signaleert een streepje daglicht- dan gaat het rad draaien. Het rad van 'Things to do & gedachtenkronkels' begint als een malle te draaien alsof er 2 volgepropte hamsters in een radje rond rennen. Zie je het al voor je, de AH Hamster in mijn hoofd? En dat alles nog in slaaphouding mensen, ik heb me nog geen millimeter verplaatst. Dat komt nog, wees niet bang. Sporten doe ik 12/7 als ik achter mijn zoon aanren of op mijn werk door het pand stuiter.

Mijn fysieke en mentale energiepotje verbruik ik helemaal op gedurende de dag. Op het moment dat deze uit balans is (als je bijvoorbeeld een nieuwe baan hebt ;-)), heb ik die dag tijd nodig om mij weer op te laden. Stekker erin en laden maar. Dat kan in de vorm van een boekje lezen, hersendodende televisieprogramma's kijken of gewoon gezellig borrelen met een wijntje erbij. Noem het maar op. Zo simpel is het. Zoonlief in de speeltuin en moeders met gesloten ogen in de 'zonnehouding'. Dat je zoon vervolgens compleet onder het zand zit en je wéét dat dit zich ook gaat verspreiden binnenshuis neem je maar voor lief -gewoon door blijven ademen-. Zelfs blogjes schrijven vallen na een drukke dag dan niet meer onder de noemer 'opladen', maar onder het kopje 'leegtrekken'. Tsja, zo werkt dat soms. Waarom is mijn energiepot niet oneindig? Hallo?!

Het leuke vind ik, na al die productieve en drukke dagen, dat je juist weer een dosis energie krijgt waar ik dan weer bang van wordt. De kunst is dan om mijzelf in toom te houden en ook dit weer een beetje te bewaken. Tsja, Balansen... Het blijft lastig!