Wekelijkse onzin #week2

Afgelopen week had ik enorme moeite met het normale dagelijkse ritme te herpakken, hoeveel zin ik er ook in had... er kwam vrij weinig uit mijn handen (en benen). Lees mee hoe ik me door deze geweldige januariweek heen sleepte :).

Manlief en ik keken die maandagavond de laatste 2 afleveringen van serie The Killing (zie mijn vorige Wekelijkse onzin: Wekelijkse onzin #week 1). Nr 19 & 20, dus onze 20-uur durende marathon liep op zijn einde en ik zat, zonder gein, met zweethandjes en een verhoogde hartslag op de bank. En soms -heel vaak- onder een dekentje weggekropen, Het was zo ontzettend spannend, het kon bijna niet anders dan dat het einde ietwat tegen viel. Ik bleef met een heleboel vragen zitten, maar misschien was dat ook het uiteindelijke doel van de makers? Zodat je nog fijn kan gaan liggen malen hoe de reconstructie nou precies in elkaar zat. Wel een steengoede serie! #aanrader.

Kerstboom eruit = plant erin. Hoe heerlijk ik het ook vond om de -met alle respect- kerst'troep' op te ruimen, miste ik toch wel een groot groen object in mijn leefkeuken. Ik ging, net zoals heel Nederland, op zoek naar een pot & plant zo na de feestdagen. Het zwarte gat moest gevuld worden. Zo gezegd, zo gedaan. Met zoonlief en knuffel genaamd Muis naar het dichtsbijzijnde tuincentrum. Grote witte pot & groene (nee, het is niet waar!) plant gekocht. Een verre stamboom van de vetplant, dus deze moet het zeker redden tot de volgende kerst. Fingers crossed.

Ook had ik een momentje voor mijzelf. Mijn wenkbrauwen laten epileren met touw. Dit was pas de tweede keer dat ik dit gedaan heb, hiervoor epileerde of ikzelf mijn wenkbrauwen of mijn schoonheidsspecialiste. Met touw is het allemaal net even iets strakker. Een aparte ervaring, want de desbetreffende 'epileergoeroe' -give it a name-  heeft allerlei draden om haar nek hangen en het is me alsnog een raadsel hoe ze het nou precies doet. Enfin, het resultaat mag er wezen. En laten we eerlijk zijn, je wenkbrauwen geven je gezicht nou eenmaal veel uitstraling. Naast eten en drinken, staat nu ook 'wenkbrauwen epileren' als eerste levensbehoefte genoteerd.

Ook liep ik weer hard afgelopen week. Het viel me zwaar. Na een gebroken nacht door mijn zoon besloot ik mezelf op te peppen en lekker te gaan rennen in het lenteachtige zonnetje. Ik plantte mijn zoon in de kinderwagen, gewapend met knuffel Muis en begon vol goede moed. Mijn benen leken lood en mijn lijf wilde niet meewerken. Mijn lijf was -is-  zo moehoeee na de feestdagen. Ik begin aan de kerst altijd met volle moed, maar na oud & nieuw begint de energie echt op te raken en dan moet je alweer gaan werken. Volgend jaar maar misschien de week nà alle feestdagen vrij pakken, gewoon een weekje luieren met een goed boek aan mijn zijde. Nu al zin in!

Verders hebben we gezellig geborreld in Valkenswaard. Onze oppas zat thuis, dus wij konden even zonder kids bijkletsen. Onze oppas is een meid van 15 jaar en uiteraard nam zij gezellig een vriendinnetje mee. Samen op de bank, wifi-code opgeslagen in hun telefoons en lekker 'Appen' en 'Facebooken'. Gelukkig is dit een normale gang van zaken, want bij die vrienden van ons zag ik exact hetzelfde gebeuren. Ik voelde me even oud, heel oud.

Verder had ik weer een verslaving... deze haal ik dus voorlopig NIET meer in huis.

Fijne week!