Wekelijkse onzin #week3

Afgelopen week had ik een acnebehandeling bij schoonheidsinstituut Vital te Veldhoven. Van mijn collega had ik vernomen dat het een ware martelsessie zou worden, dus ik had me er enorm op verheugd. Not! Met lood in mijn schoenen en een paar plekjes op mijn wangen was ik bang dat ik als een uitgeknepen tomaat naar buiten zou wandelen. Gelukkig viel dat ontzettend mee. Ik had op dat moment vrij weinig acne, dus de plekjes die er zaten werden doorgeprikt met een klein naaldje en binnen no time was mijn gezicht weer 'schoon'. Maskertje erop, theetje erbij en wachten maar weer. Het was wel even andere koek dan mijn reguliere schoonheidsspecialiste. Waar zij liefkozend met warme doekjes mijn masker eraf haalt, was deze jongedame in gedachten haar badkamervloer aan het schrobben! Au! Ik vond haar ook erg gehaast, maar ja... tijd is geld zullen we maar zeggen. Gelukkig dekt mijn zorgverzekering alle kosten en hoef ik pas over 6 weekjes weer. Dan ga ik mij wagen aan de fruitzuurpeeling, die alle rode vlekjes doet vervagen. Keep you posted!

Mijn zoon heeft een aantal knuffels in zijn bed liggen. Waar het begon met één schattig knuffeltje, zijn dit ondertussen 3 identieke schattige knuffeltjes -stel je raakt er één kwijt, heb je er nog 2-. Daarbij kwam grote vriend Muis, een knuffel van minstens 40 cm hoog. Konijn niet te vergeten, ook al zo'n lange bonenstaak en nu is daar ook nog Hamster bijgekomen. Ik hoef je niet uit te leggen wat voor dieren het zijn, de naam spreekt voor zich. Bovenin zijn bedje moet iedere avond ook de allerlaatste aanwinst mee naar bed, dit is steevast een auto. Dat kan een klein, leuk autootje zijn, maar ook een grote vrachtwagen met oplegger. Je kunt je enigszins voorstelllen dat zoonlief niet teveel kan bewegen 's nachts, maar hij kiest er zelf voor. 's Ochtends als ik hem uit bedje haal -en mij al een halve hernia buk over de rand van de ledikant- moet ik dus ook nog eens 6 knuffels en een auto meesjouwen. Ik hoop dat het hierbij blijft...

Afgelopen weekend was stiekem toch een druk weekend. Vrijdagavond mocht ik naar Flashdance in het oh zo gezellige Den Bosch en dat was in één woord: ge-wel-dig! Wat een energie! Respect voor de cast (o.a. Anouk Maas en Jim Bakkum), die iedere avond optreden -ver van huis. Overdag alleen maar repeteren en voorbereiden. Ik zag heel veel billen en benen van staal voorbij komen. Klasse hoor. Aanrader mocht je nog twijfelen. Ik was bijna geneigd om het podium op te springen en mee te doen, wat kun je daar blij van worden zeg! In een volgend leven wellicht.

De rest van het weekend was heel wisselend. Zaterdag werd onverwacht toch nog een druk dagje. Kraambezoekje hier, eters daar om vervolgens de hele zondag heerlijk relaxed op de bank door te brengen. Ik las het boek van Isa Hoes "Toen ik je zag". Deze wilde ik al een hele tijd lezen en daar begon ik zaterdag mee. Zondag was deze alweer uit. Rustig lezen staat niet in mijn vocabulair. Ik vond het een enorm inspirerend boek, recht vanuit het hart geschreven. Wat een bovenmenselijke band had ze met Antonie. Het boek leest erg gemakklijk weg en beschrijft Isa's gehele periode met Antonie samen. Heel bijzonder, ik kan me bijna niet voorstellen dat mensen niet geraakt worden door dit boek.

Verder pakte ik afgelopen week een gelukbriefje uit een mandje in het ziekenhuis, zo waar!

Fijne week!

PS: Het is vandaag Blue Monday! Lees mijn blog hierover op www.werkenbijwoonbedrijf.com